Mee-eters, het hoe en wat
Een mee-eter ontstaat wanneer een verstopping ontwikkelt in de opening van een haarzakje. Wanneer dode huidcellen en talg zich ophopen in de opening, ontstaat er een comedo (oftewel mee-eter). Omdat de mate van dode huidcellen en de talgproductie invloed hebben op het ontstaan van comedonen, zien we deze aandoening vaak bij vettere huidtypen en een dikkere hoornlaag. We onderscheiden gesloten comedonen (een wit bultje) en open comedonen (een donker bultje aan het huidoppervlak). De donkere verkleuringen worden soms gezien als opgesloten “vuil”, maar zijn eigenlijk kleine afzettingen van melanine (pigment). Het pigment is donkerder geworden door blootstelling aan zuurstof. In sommige gevallen zien we slechts enkele comedonen, maar bij zwaardere gevallen zijn er veel comedonen aanwezig, al dan niet in combinatie met acne.
Er zijn verschillende factoren die bijdragen aan het ontstaan van comedonen:
– Overmatige talgproductie
– Opeenhoping van P.acnes-bacteriën op de huid
– Irritatie van de haarzakjes wanneer dode huidcellen niet regelmatig worden afgestoten
– Hormonale veranderingen zoals puberteit, menstruatie of anticonceptie
– Het nemen van bepaalde medicijnen, zoals corticosteroïden, lithium of androgenen.
Comedonen kunnen dus ook ontstaan wanneer dode huidcellen niet regelmatig verwijderd worden. Dit kan gedaan worden door een scrub of peeling, maar ook door dagelijks een toner met AHA te gebruiken. Er zijn verschillende werkstoffen die voorgeschreven of aangeraden worden bij de behandeling van comedonen:
– Benzoyl Peroxide (wanneer zich ook ontstekingen voordoen)
– Retinoïden (zoals Roaccutane bij zwaardere gevallen van acne)
– Salicylzuur (BHA, aangeraden bij veel talgaanmaak)
– AHA zoals glycolzuur (aangeraden bij veel dode huidcellen).